حیات ، پس از ظهور در کره ی زمین ، دایماً در حال گسترش و تکامل و نیرومندی است. صحنه های جهان خلقت بیانگر این واقعیت است که ضرورت بقای نوع ، هدفی متعالی تر از حفظ زندگی فرد را رقم می زند. تا وقتی حیات در قلمرو جهان آفرینش وجود دارد ، مظاهر زندگی […]
حیات ، پس از ظهور در کره ی زمین ، دایماً
در حال گسترش و تکامل و نیرومندی است.
صحنه های جهان خلقت بیانگر این واقعیت است
که ضرورت بقای نوع ، هدفی متعالی تر
از حفظ زندگی فرد را رقم می زند.
تا وقتی حیات در قلمرو جهان آفرینش وجود دارد ،
مظاهر زندگی تسلیم نمی شود
و همچنان
پیروز مندانه به نبرد ادامه می دهد
هر شکست در زندگی ، به معنای پایان فعالیت
در یک قالب و کالبد و سیما ،
و آغازِ فعالیت در چهره ی تازه ای است.
در کشا کش این نبرد دایمی است که عنصر حیات
استعدادهای تازه به دست می اورد.
و … هر بار با خصایص و قابلیت های
جدیدی وارد صحنه ی پیکار می شود.
تکامل ، نتیجه ی این نبرد است!
نبردی که برای حرکت تکاملی موجودات و ظهور صفات و استعدادهای تازه در آنها و پدید امدن مظاهر و کیفیت تازه ای از حیات ضرورت دارد.
رخدادهای طبیعی ، اجتماعی و … همه و همه
برای تقویت قدرت زندگی و بروز استعدادهای
نو ، و ظهور جلوه ها در اَشکال کامل تر زندگی
نتیجه ی این ،، کشا کشِ مستمر ،، با مرگ!
و عوامل مرگ زا و تلاش برای از میان برداشتنِ
موانعِ راه زندگی نشاط بخش است.
پایسته باد شور هستی
زنده باد زندگی
فلورانس
