ارمغان معلم از تاریخ تا آینده در گذر حال

ای که خود معلم ازلی
و برایم
ندای فاستقم در قبال مظالم و سرزنش های ارباب ستم سروده
بر ابزار تعلیم و کتابت قسم
سرودی
مرا اینک جانشین معلم ابوالبشری
همان مسند و مسئولیت برای رجایی بشر و تعالی اندیشه نهاده اند.

و چنین
مرا
معلم نامید مند
ومن
به امانت قلم و کتابت ازلی را
از ربوبیت تو برای انجام
ماموریتم بردوش کشیده ،و فرمان
اقرا
به اشارت تو سروده و الفبای اندیشه و بیان
برای جریان زندگی به هر بشری بدون رنگ و مقام و سن و جنسیت آموختن اغازیدم
تا
عدالت را در قربانگاه تبعیض فدای منافع خودکامگی و سلطه اهریمنی و نفاق ذبح نکند
اینک
در پیچ تاریخ به غفلت ،خود در کمین تبعیض و مخاطبم در معرض تفکیک به پول و قدرت و رنگ و جغرافیا
بارنگ و لعاب افتاده ،ودر تکاپوی شکستن حصار پلید تبعیض و تعارض منافع هرچه ندا دادم
جز بی صدایی از صاحبان اریکه قدرت نبود .که
جز فریاد راهی برایم گشوده نشد

تا فرزندان بی گناه قربانی تبعیض و ناعدالتی آموزشی و تفکیک بر محور سلطه و قدرت را از،کمینگاه آموزش طبقاتی برهانم
که
جز ندا برای عدالت صدایی و راهی نبود که با حدید و بند سرهنگ طعمه باطوم و خراش دستبند بر انگشتان قلم بگیرم ندیدم
و به معاند و یاغی متهم ،هر چند جز قلم و گفتمان منطق و حکمت مرا سلاحی نبوده و هرگز
نمی شود

اینک
مهم نیست
چه روزی به نام معلم باشد
اصل ،تقدیر از هویت و ذات معلم است که با خدا شروع و در تقابل ذرات بنیادین و امواج هسته و تقابل هسته ها و کرات با ادبیات و حروف متفاوت به نظم و ماموریت رسیده
که
من در جانشینی آنکه معلم ازل بود باید
برای حکمت و منطق و عدالت نقش نموده و نور فشانم
که خود طعمه تبعیض و ناعدالتی و فرزندانم طعنه تبعیض و تفکیک به قدرت و مسافر مظلوم آموزش طبقاتی
برای تقریر جایگاه پست تعریف قدرت شوند

چیست زیباتر
از آنچه همه شهیدان و مصلحان تاریخ برای توقف تبعیض و تداوم عدالت به قربانگاه شهادت رفته و پرچم آزادیخواهی گشتند

روز معلم ایرانی باید
سر تعظیم بر معلمانی فرود آورد که
در ایفای رسالت معلمی الهام گرفته از معلم ازلی پشت نرده های زندان به انتظار فرج عدالت نشسته اند

روز معلم ایرانی باید
به معلمانی سخن گفت که برای پایان تبعیض و عدالت آموزشی و پایان آموزش طبقاتی و حاکمیت قانون و منطق و اخلاق و صلح
راهی جز بیان فیزیکی فریاد نداشت
که
سینه اش به چنگ سرهنگ دریده شد
و کنج لبش به جرم تراوش عدالت دریده و خون بر دهانش جاری

روز معلم ایرانی باید
از معلمانی یاد نمود که شبانه روز
بدون هیج حامی و پناهی از یخچال و گوشی و درب منازل و کاپوت ماشین و تخت بیمارستان نیز ،برای ایفای نقش معلمی خود بهره جست تا تعلیم تعطیل نشود
روز معلم ایرانی باید
تنفر سرود بر سیمای مسئولانی که دروغگو بودند و تبعیض روا داشته و کودکان سرزمین من را به جرم پدر بی بضاعت تفکیک نمودند
و اورا در ردیف و فضایی محروم نگه داشتند
و همین آتش ودرد معلم ایرانی بود که
اورا
در کف خیابان به استقبال خطر کشاند
تا عدالت پر کشیده را بر نشیمنگاه زندگی برگردانده و امید را بر دل کودکان محروم بر گرداند

اینک
به سبب جریان اموزش طبقاتی و تلقی نادرست از شخصیت معلم عدالت خواه در ادبیات رسانه های وابسته دولت
و عدم تمکین دولت ها به اصل ۳۰ قانون اساسی و قربانی شدن معلم به تبعیض،و ناعدالتی
به جای تبریک به طرح جایگاه معلم و تفسیر صحنه ماموریتش به بضاعت دامنه اندیشه ام پرداخته

و برای امید به پایان تبعیض و ناعدالتی و بازگشت حاکمیت ملی به قانون خود ساخته اش خود و همکارانم را به فاستقم و برای ارتقای آگاهی خود و جامعه هدف
سفارش می نمایم
معلم‌جر آنچه به بضاعت سرودم نیست و نمی تواند بودن

آخرین کلام ختم به پیام معلم ایرانی
بر اینکه

۱.بازگشت حاکمیت ملی به اصل ۳۰ قانون اساسی اجتناب ناپذیر است

۲.تبعیض در سفره حاکمیت ملی مطلق بلا توجیه بوده و باید متوقف شود

۳.تعارض منافع ،پلید ترین نمای اخلاق اجتماعی انسان بوده و محدود به مذهب
نیست و باید متوقف شود

۴.تبعیض در تربیت و آموزش طبقاتی ،کثیف ترین شکل از نمای حکام تاریخ بوده و باید به زودی متوقف شود و راهی جز عدالت آموزشی را نمیتوان در سیمای جمهوری اسلامی باور کرد

۵.توجیه برای عدم تمکین به قوانین حاکم در کشور و تلاش برای عدم اجرای درست رتبه بتدی معلم ایرانی قابل قبول نبوده و باید بدون روح استثماری عینیت یابد

۶.عدالت رکن مذهب شیعه و موتور محرک انقلاب ۵۷ ملت ایران در تمامی ابعاد آن هیج توجیهی ندارد
باید عدالت آموزشی و عدالت اجتماعی و همسان سازی حقوق بازنشستگان که جریان عدالت اجتماعی است بی هیج بهانه عملیاتی شود.

تبریز/۱۲اردیبهشت ۱۴۰۱
جلیل شمس