به گزارش خبرنگار ما از تبریز، این مسئله تلنگری است که مسئولان باید به اولویت ساخت و راه‌اندازی نیروگاهی با فناوری مدرن در این شهر توجه کنند.
بر اساس اطلاعات موجود، این نیروگاه در سال ۱۳۵۶ توسط یک شرکت فرانسوی و با ظرفیت ۷۰۰ مگاوات در زمینی به وسعت ۲۰۰ هکتار تأسیس شد. این نیروگاه ابتدا با سوخت مازوت کار می‌کرد، اما با توجه به مسائل زیست‌محیطی، بعداً به سوخت گاز تغییر پیدا کرد و اکنون در فصول سرد ترکیبی از گاز و مازوت را مصرف می‌کند. با مصرف روزانه حدود چهار میلیون لیتر مازوت یا مترمکعب گاز، هر لیتر سوخت تقریباً سه مگاوات برق تولید می‌کند. فرسودگی تجهیزات باعث شده است که راندمان این نیروگاه نسبت به میانگین نیروگاه‌های مشابه حدود سه درصد پایین‌تر باشد که این امر ضمن افزایش مصرف آب، هزینه تولید برق را نیز افزایش داده است.
لزوم احداث نیروگاه جدید
نماینده شرکت نیرو آتیه صبا در نیروگاه حرارتی تبریز در این رابطه اظهار داشت که سالانه حدود هشت میلیون مترمکعب آب در این نیروگاه به بخار تبدیل می‌شود، در حالی که نیروگاه‌های جدید تا ۹۵ درصد مصرف آب کمتری دارند. نادر صفرزاده افزود که با احداث نیروگاه جدید، ضمن کاهش مصرف آب، سهمیه آب این نیروگاه می‌تواند در بخش‌های صنعتی استفاده شود و به ایجاد اشتغال کمک کند. وی به چالش گوگرد بالا در مازوت مصرفی نیروگاه نیز اشاره کرد و از شرکت نفت خواست تا سوختی با استاندارد بالاتر برای جلوگیری از افزایش آلودگی و هزینه‌ها تأمین کند.
صفرزاده همچنین اعلام کرد که با واگذاری بخشی از نیروگاه به شستا و صندوق بازنشستگی، آماده همکاری با سرمایه‌گذاران جهت توسعه و ساخت نیروگاه جدید هستند تا هم به بهره‌وری بالاتر دست یابند و هم از انقراض نیروگاه قدیمی جلوگیری شود.
چالش‌های زیست‌محیطی نیروگاه تبریز
افزایش آلودگی محیطی ناشی از مصرف مازوت در این نیروگاه، باعث شده است که بسیاری به کیفیت پایین مازوت و درصد بالای گوگرد آن انتقاد کنند. کارشناسان بر این باورند که اگر پالایشگاه‌ها اقدام به تولید مازوت با استاندارد گوگرد پایین‌تر کنند، این امر تأثیر زیادی بر کاهش آلودگی هوا و بهبود شرایط زیست‌محیطی خواهد داشت. به رغم این موضوع، هنوز اقدامات لازم جهت بهبود کیفیت مازوت اجرایی نشده و این مسئله به یکی از چالش‌های اساسی زیست‌محیطی در منطقه تبدیل شده است.
با وجود این، هنوز گام‌های جدی برای ارتقای کیفیت مازوت برداشته نشده است و این مسئله به یکی از چالش‌های جدی محیط زیستی در منطقه تبدیل شده است.
در صورتی که پالایشگاه‌ها به مسئله استانداردسازی مازوت ارائه شده به «« نیروگاه تبریز»» توجه کافی نشان دهند و آن را به سطح استانداردهای لازم برسانند، مردم منطقه و اطراف نیروگاه از مشکلات متعدد ناشی از سوخت مازوت در امان خواهند بود.
این امر تنها در سایه پیگیری رسانه‌ها و نمایندگان استان آذربایجان شرقی در مجلس شورای اسلامی محقق خواهد شد. همچنین باید وزارتخانههای مرتبط را برای این مسئله حساس به میدان آورد و انگیزه‌های لازم را برای سرمایه‌گذاری فراهم کرد، چرا که سرمایه‌گذاری نیازمند بستر مناسب است و مسئولان باید در این زمینه تلاش بیشتری از خود نشان دهند.
مساحت در اختیار نیروگاه ۸۰ هکتار است /بخش واگذار نشده ۱۳۰ هکتار برای توسعه واگذار کنند
نیروگاه حرارتی تبریز در حال حاضر در مساحتی به وسعت ۸۰ هکتار فعالیت می‌کند و ۱۲۰ هکتار دیگر نیز جهت سرمایه‌گذاری در احداث نیروگاه جدیدی که با بهره‌وری بالاتر و مصرف بهینه آب طراحی شده، موجود است. این طرح، با جذب سرمایه‌گذاری جدید، می‌تواند زیرساخت‌های پاک‌تر و با آلودگی کمتر برای شهر تبریز فراهم کند.
در فصول سرد نیز کمبود گاز به افزایش مصرف مازوت با میزان گوگرد بالا منجر می‌شود که نیازمند برنامه‌ریزی و راهکارهای مؤثر از سوی وزارتخانههای مرتبط است تا با کاهش این آلودگی‌ها، کیفیت هوای منطقه بهبود یابد.
