سوزاندن طلا ، پس از خالص شدن ، معنا ندارد❣️ رنج می برند اما ان رنج را چنان پرورش نمی دهند که به ،، حرص! و معضل و عقده ! ،، تبدیل شود بلکه از رنج ، نشتری می سازند که یاس و غم را بتاراند! به شرط اگاهی و درک ما از راز حیات […]
سوزاندن طلا ، پس از خالص شدن ، معنا ندارد❣️
رنج می برند اما ان رنج را چنان پرورش نمی دهند که به ،، حرص! و معضل و عقده ! ،، تبدیل شود
بلکه از رنج ، نشتری می سازند که یاس و غم را بتاراند!
به شرط اگاهی و درک ما از
راز حیات و بالندگی
همان محرومیت های ظاهری؛
منجر به توسعه ظرفیت وجودی او می شود و او مشفقانه تار غم را با پود شادی می تند و بهشتی برین برای خود و همراهانش تدارک می بیند.
ان چنانکه در شیمی خوانده ایم؛
نقطه ذوب طلا
۱۰۶۴/۷۶ درجه سانتیگراد است
برای تعیین خلوص طلا ان را در
کوره های گداخته درجه…
قرار می دهند و طلا در گیرودار
مرگ و زندگی؛ ,, غم و شادی ,,
تا جایی می گدازد و ذوب می شود
که به درخشش کامل می رسد و پاک می شود
از هر انچه عاریه بود و ناخالصی!!!
در ازمایشگاه دیدیم که
در جریان ذوب؛
کف سیاهی وسط جسم طلا جمع شد
و وقتی ان را برداشتند
تنها و تنها
شکوه تلالو و درخشش طلا بود
که از دل اتش ، سربلند و هر چه زیباتر در امده بود. طلای پاک شده از تعلقات نامتجانس!
و گرانبها که باز باید پروسه هایی برای رسیدن به کمال و زیبایی مطلق را طی کند.
و برای خوش ترکیب شدن زیر چکش فلزکاران هی ضربه بخورد تا
گردن بند زیبایی بر گردن ماهرویان باشد!
در اثنای ازمایش عمیقا به این فکر می کردم که ادمی مگر کمتر از طلاست که استحقاق پالایش و پاکی و خلوص را نداشته باشد
و یا رها کند.
به نظرم رسید که برای پاک شدن باید دل به دریای گدازه های اتشفشان زندگی سپرد تا…
فردی شد مصداق بارز
فتبارک الله احسن الخالقین
فلورانس
بهار ۹۴
