ویژگی باورهای انسان

۱ – باورهای تحول آفرین
یاد گرفتن بخشی از باورها در زندگی انسان تغییر و تحول ایجاد می کند. برخی دیگر در جهت قهقرا و منفی قرار می دهد.
ما باید سراغ باورهایی برویم که یادگرفتن آنها در زندگی ما تغییر مثبتی ایجاد کند و زندگی ما قبل و بعد از یادگرفتن آنها تفاوتی با هم داشته باشد.

باورهایی که یادگرفتنش در زندگی تاثیرات پاینده دارد:

۱ – خودشناسی
باورهای مربوط به ساحتهای های وجودی آدمی. (بالاترین شناختها شناخت خود است):
اینکه ساحتهای وجودی آدمی کدامند، چند تا هستند و اولویت¬بندی آنها چکونه است. میزان تاثیر آنها بر همدیگر چقدر است و اینکه آیا باورها جز دارایی های من هستند یا جزء ثابتی از من هستند؟
حالت دوم خودشیفتگی، خرافه پرستی، پیشداوری، جمود و تعصب و بی مدارایی را به دنبال خواهد داشت.
ولی در حالت اول (open mind) رفتار می کنیم یعنی روشنفکر، گشاده فکر، آزاده، پذیرای عقاید و افکار نو یا متفاوت، بیطرف، بیغرض، منصف و عاری از پیشداوری و تعصب.

۲ – باورهای آزموده شده
زندگی نیازموده ارزش زیستن ندارد. تنها عقاید و باورهایی را قبول کنیم که آزموده شده باشند.
تنها باورهای مستدل ارزش زیستن دارند. باورها را باید با واقعیت آزمایش کرد. حال آنکه ما در زندگی در اکثر موارد پذیرش یا رد باورهامان را به این خاطر که با باور دیگر تناسب دارد توجه می کنیم و از این نظر ایده آلیست هستیم. در آزمون باورها نباید به دام تعمیم شتابزده منفی یا مثبت بیافتیم.

کدام باورها و عقاید را بپذیریم؟
۱ – باورها وعقاید راستین
در بررسی صحت و سقم باورها باید عقاید صادق یا عقایدی که احتمال صدق شان بیشتر است را بپذیریم و عقاید کاذب یا عقایدی که احتمال کذب شان بیشتر است را نپذیریم.

۲ – باورها و عقاید امید و شادی آفرین
در صورتی که از دو یا چند عقیده نتوانیم حکم به برتری هیچکدام شان بدهیم بهتر است آنی را قبول کنیم که امید و شادی بیشتری می آفریند.
(ر.ک:اخلاق کاربردی ملکیان)