کوچه حرمخانه از کوچه‌های قدیمی تبریز است. در گذشته درب خروجی عمارت عالی‌قاپو یا شمس‌العماره برای حرم شاهی از سمت شمال، درب تاریخی باغمئشه، مغازه‌های مجیدالملک و مغازه‌های عمر (عمر مغازالاری) درآن واقع شده بود و امروزه دنباله بازار کفاشان در جهت شرقی از کوی حرمخانه آغاز شده و در پشت عمارت استانداری قرار دارد. […]
کوچه حرمخانه از کوچه‌های قدیمی تبریز است. در گذشته درب خروجی عمارت عالی‌قاپو یا شمس‌العماره برای حرم شاهی از سمت شمال، درب تاریخی باغمئشه، مغازه‌های مجیدالملک و مغازه‌های عمر (عمر مغازالاری) درآن واقع شده بود و امروزه دنباله بازار کفاشان در جهت شرقی از کوی حرمخانه آغاز شده و در پشت عمارت استانداری قرار دارد.
کوی حرمخانه در گذشته، محله اعیان و ارباب‌نشین تبریز بوده و علما و بازرگانان شهر در این محله ساکن بودند. استانداری امروزی یا کاخ عالی‌قاپو در گذشته سه درب بزرگ ورودی داشت. درب اول برای ورود ولیعهدهای قاجار و کارکنان دولتی استفاده می‌شود. درب دوم از سمت شرقی برای ورود عموم مردم به خصوص در ایام ماه محرم و برگزاری مراسم عزاداری در حضور ولیعهد بوده و درب سوم نیز به عنوان «درب حرمخانه» مورد استفاده قرار می‌گرفت که حرم شاهی و افراد خاندان ولیعهد از این درب رفت‌وآمد داشتند.
در حدود صد سال پیش، کوی حرمخانه یکی از مکان‌های گردش و گذراندن اوقات فراغت مردم تبریز بود و پاتوق عده‌ای از روشنفکران شهر محسوب می‌شد. در مغازه‌های مجیدالملک چندین کتابخانه، چاپخانه و دفتر روزنامه، داروخانه شفا، مسجد و باشگاه ورزشی وجود داشت که در حال حاضر مغازه‌های قدیمی مجیدالملک که تخریب شده و از بین رفته‌اند.
در کتاب تاریخ جغرافی دارالسلطنه تبریز به قلم نادر میرزا به این محله اشاره شده است. در ماجرای سیلاب سال ۱۳۱۳ شمسی، بخش مهمی از کاخ عالی‌قاپو تخریب شده و سپس در زمان ادیب‌السلطنه سمیعی قسمتی از عمارت عالی قاپو یا شمس‌العماره آتش گرفت. سرانجام کوی حرمخانه و عمارت عالی قاپو ارزش و اعتبار خود را از دست دادند.
